O Olympus marathon είναι ένας από τους πιο αναγνωρίσιμους αγώνες τρεξίματος στην Ελλάδα. Πραγματοποιείται από το 2004 και φέτος συμπλήρωσε 20 χρόνια! Η εκκίνηση γίνεται από το Δίον και τερματίζει στο πανέμορφο Λιτόχωρο μετά από 44km και 3,200 μέτρα υψομετρικής ανάβασης.
Διεξάγεται στο Βουνό των θεών και περνάει από αγαπημένα μονοπάτια των πεζοπόρων που επισκέπτονται τον Όλυμπο. Φέτος στην επετειακή διοργάνωση πάνω από 550 δρομείς κατάφεραν να τερματίσουν! Φαίνεται ότι η δημοτικότητά του αυξάνεται χρόνο με τον χρόνο παρά την μεγάλη δυσκολία του αλλά και τις 9-10 ώρες που χρειάζεται κατά μέσο όρο για να ολοκληρωθεί (ο πιο γρήγορος άντρας δρομέας χρειάζεται συνήθως λίγο λιγότερο από 5 ώρες, η πρώτη γυναίκα λίγο κάτω από 6 ώρες και οι τελευταίοι δρομείς κοντά στις 12-13 ώρες).
Δείτε την ιστοσελίδα μας
Ο τερματισμός αυτού του αγώνα φαίνεται να είναι όνειρο κάθε νέου δρομέα ορεινού τρεξίματος και αποτελεί στοιχείο υπερηφάνειας για όποιον το καταφέρει. Σε συζητήσεις με συναθλητές η αλήθεια είναι ότι εμφανίζεται αρκετά συχνά ως θέμα.
Περισσότερα πράγματα θα μπορέσουμε να καταλάβουμε (εμείς οι οποίοι δεν έχουμε τρέξει τον αγώνα ακόμα) αν μιλήσουμε με κάποιον αθλητή ο οποίος τον έχει ολοκληρώσει. Πληροφορίες για το πλάνο του, το πώς ένιωθε στη προετοιμασία ή τον αγώνα, ή μετά τον αγώνα, διάφορες τακτικές κλπ μπορούν να μας βοηθήσουν στην προετοιμασία μας.
Όποιος τον έχει τρέξει μπορεί να βρει κοινά συναισθήματα και σκέψεις και να βιώσει κατανόηση αν ακούσει την προσωπική εμπειρία ενός άλλου δρομέα. Αυτό θα κάνουμε στο συγκεκριμένο άρθρο θα μιλήσουμε με τον Χρυσόστομο Παπαπουλίδη, συνάδελφο γυμναστή, ιδιοκτήτη του γυμναστηρίου Improve fitness studio ο οποίος έχει μεγάλη αγάπη για τα αθλήματα αντοχής και ιδιαίτερα τον μαραθώνιο και το ορεινό τρέξιμο, οποίος κατάφερε φέτος τον πρώτο του τερματισμό σε αυτόν τον δύσκολο αγώνα.
1) Γειά σου Χρυσόστομε αρχικά να ρωτήσω πως νιώθεις 1 μήνα μετά το σώμα σου από τον τερματισμό σε στο Olympus marathon?
Γεια σας παιδιά! Καταρχάς, να σας πω συγχαρητήρια για την δουλειά σας και την συνέπεια που δείχνετε στο ποιοτικό υλικό που έχετε. Ένα μήνα μετά τον τερματισμό μου, πλέον νιώθω το σώμα μου να έχει επανέλθει πλήρως σε μυοσκελετικό και ενεργειακό επίπεδο, καθώς και η όρεξη και το κίνητρό μου βρίσκονται σε υψηλό επίπεδο.
2) Περνάς περίοδο αποκατάστασης ή συνέχισες κανονικά τις προπονήσεις?
Μετά τον τερματισμό και την ολοκλήρωση του αγώνα, ακολούθησα μια περίοδο αποκατάστασης. Συγκεκριμένα, 1 εβδομάδα πλήρης αποχής από αθλητική δραστηριότητα και άλλες δυο εβδομάδες ενεργητικής αποκατάστασης, οι οποίες συνδυάστηκαν και με την περίοδο των διακοπών μου. Ποδήλατο, περπάτημα και ελάχιστες αποκαταστατικές προπονήσεις.
3)Πάμε να μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα για το Olympus Marathon. Τι σε έκανε να βάλεις στόχο για φέτος αυτόν τον αγώνα?
Αρχικά, η αγάπη μου για το συγκεκριμένο βουνό. Έχω βρεθεί πολλές φορές στον Όλυμπο για πεζοπορία και για εκδρομή στα πανέμορφα και άγρια τοπία του, τα οποία σου δίνουν μια μοναδική αίσθηση. Δεύτερον, το πλήρωμα του χρόνου. Ένιωσα ότι ο συγκεκριμένος στόχος είναι μέσα στις δυνατότητές μου, ότι έχω την όρεξη και τον χρόνο να προετοιμαστώ, ώστε πάνω από όλα να γίνει με ασφάλεια και με ευχαρίστηση, και μπορώ να πω ότι δεν το μετάνιωσα καθόλου.
4)Είχες θέσει στόχο χρόνου ή είχες σαν στόχο τον τερματισμό σε οποιοδήποτε χρόνο?
Ο βασικός μου στόχος ήταν να τερματίσω με ασφάλεια και να απολαύσω τόσο τον αγώνα όσο και την περίοδο προετοιμασίας μου. Από εκεί και πέρα, είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου να μην ξεπεράσω τις 10 ώρες στο σύνολο, όπου και βάση αυτού έβγαλα την στρατηγική τροφοδοσίας και αγώνα.
5)Πόσο καιρό έκανες προετοιμασία για τον Olympus Marathon?
Η πιο στοχευμένη προετοιμασία για τον συγκεκριμένο αγώνα ήταν περίπου 6 μήνες. Αλλά βεβαίως να πούμε ότι και πριν την περίοδο προετοιμασίας έκανα προπονήσεις για άλλους αγώνες ορεινού τρεξίματος μικρότερων αποστάσεων, οι οποίοι λειτούργησαν σαν σκαλοπάτια για την ετοιμασία μου για τον Olympus marathon
6)Ένιωσες κατά την προετοιμασία ότι θες να την διακόψεις ή ένιωθες εντάξει σε όλη την περίοδο?
Νομίζω το να υπάρχουνε στιγμές που να θέλεις να διακόψεις ή να αισθάνεσαι το κίνητρό σου χαμηλά είναι απόλυτα φυσιολογικό και μέρος του παιχνιδιού. Παρόλα αυτά, οι περισσότερες στιγμές στην προετοιμασία είχαν θετικά συναισθήματα, κυρίως ενθουσιασμό.
7) Πόσα χιλιόμετρα έτρεχες την εβδομάδα? Και πόσες προπονήσεις έκανες σε βουνό την εβδομάδα? Έκανες και προπονήσεις εκτός βουνού?
Τα χιλιόμετρα σε εβδομαδιαία βάση ήταν από 20-60 χιλιόμετρα με μια προοδευτικότητα ανάλογα την περίοδο που βρισκόμουνα και πως ένιωθα. Έκανα 2-4 προπονήσεις στο βουνό και το τελευταίο διάστημα προσπάθησα να πάω όσες περισσότερες φορές μπορούσα στον Όλυμπο στα κομμάτια του αγώνα, να κάνω προπόνηση στο τερέν του Ολύμπου και να αισθανθώ ασφάλεια με την διαδρομή. Εκτός βουνού, έκανα ενδυνάμωση στο γυμναστήριο 2 φορές την εβδομάδα, καθώς και βασικό εργαλείο στην προετοιμασία ήταν το ποδήλατο, καθώς το χρησιμοποιούσα κυρίως για αποκαταστατικές προπονήσεις.
8)Πόση υψομετρική ανάβαση συγκέντρωνες την εβδομάδα? Είχες συγκεκριμένη στρατηγική?
Η υψομετρική ανάβαση ήταν από τα κομμάτια τα οποία μπορώ να πω πως με δυσκόλεψαν περισσότερο στην προετοιμασία μου, καθώς δεν μου ήταν εύκολο να μαζέψω υψομετρικά μέσα στην εβδομάδα, μιας και εκεί που μένω δεν έχω εύκολη πρόσβαση σε ψηλά βουνά. Παρόλα αυτά, ο λόγος που επισκέφτηκα τον Όλυμπο όσες περισσότερες φορές μπορούσα ήταν και αυτός. Συνολικά υπολογίζω περίπου 1000-2000 την εβδομάδα, σαν μέσο όρο.
9)Πως όριζες την ένταση η την δυσκολία της προπόνησης? Δούλευες σε συγκεκριμένες ζώνες σφυγμών?
Η εντάσεις και η δυσκολία της προπόνησης διαφέρουν από περίοδο σε περίοδο και ανάλογα τον στόχο της κάθε περιόδου. Κατά κύριο λόγο, όμως, οι εντάσεις στις προπονήσεις, κυρίως στην μεγάλες προπονήσεις, ήταν σε χαμηλό έως μέτριο αερόβιο ρυθμό, δηλαδή χαμηλές εντάσεις, όπου και αυτός ήταν ο στόχος. Τρέχω πάντα με καρδιοσυχνόμετρο, όπου ελέγχω τους σφυγμούς μου και προσαρμόζω την ταχύτητά μου αναλόγως. Θα έλεγα ότι περίπου το 80% των προπονήσεών μου γίνανε σε χαμηλή έως μέτρια ένταση σε αερόβιο ρυθμό και όχι παραπάνω.
10)Προτιμούσες προπονήσεις το πρωί ή το βράδυ?
Η αλήθεια είναι ότι προσάρμοζα την ώρα της προπόνησης ανάλογα με τις υποχρεώσεις μου και τα προγράμματά μου. Όσες προπονήσεις γίνανε στο βουνό και κυρίως στο Όλυμπο γίνανε μέρα και κυρίως για λόγους ασφάλειας .
11)Έκανες κάποια πρόσθετη τεχνική για την βελτίωση της απόδοσής σου? Για παράδειγμα προπόνηση ή διαμονή σε υψόμετρο, προπονήσεις στην ζέστη για εγκλιματισμό, πολύωρες πεζοπορίες σε βουνό?
Όχι ιδιαίτερα, πέραν από κάποιες προπονήσεις στην ζέστη που έκανα, πάντα κατάλληλα εξοπλισμένος από νερά και εξοπλισμό, κυρίως για να μπορέσω να προσαρμοστώ σε συνθήκες αγώνα, καθώς ο αγώνας έγινε 30 Ιουνίου και αυτό που με φόβιζε περισσότερο ήταν η ζέστη που μπορούσε να έχει.
12)Πόσα χιλιόμετρα ήταν η μεγαλύτερη προπόνησή σου πριν τον αγώνα?
28 χιλιόμετρα, όπου ήταν και η τελευταία μου μεγάλη προπόνηση περίπου 2 εβδομάδες πριν τον αγώνα.
13)Ας μιλήσουμε για την ημέρα πριν αλλά και την ημέρα του αγώνα. Είχες άγχος?
Όσο πλησίαζε ο αγώνα, είχα ένα περίεργο αίσθημα φόβου, ενθουσιασμού και περιέργειας μαζί, με αποκορύφωμα τις τελευταίες ημέρες πριν τον αγώνα , κυρίως γιατί ένιωθα ότι ήταν κάτι για τα δικά μου δεδομένα, εκτός της ζώνης άνεσή μου. Κατά την διάρκεια του αγώνα περνάς από πολλά σκαμπανεβάσματα στην ψυχολογία σου αλλά κατά βάση ένιωθα πολύ καλά, πέραν της κόπωσης.
14)Τι έφαγες για πρωινό πριν τρέξεις?
Το πρωινό μου το τελευταίο διάστημα ήταν ίδιο για να κάνω και μια δοκιμή πως το δέχεται το στομάχι μου. Τορτίγια με φυστικοβούτυρο και μπανάνα και φυσικά καφέ.
15)Τι εξοπλισμό είχες μαζί σου? Είχες σχεδιάσει από πριν την τροφοδοσία?
Είχα σχεδιάσει την τροφοδοσία μου από πριν και είχα προσπαθήσει να την δοκιμάσω και σε προπονήσεις, μιας και το θεωρώ πολύ σημαντικό στοιχείο σε έναν τέτοιου είδους αγώνα. Η τροφοδοσία μου είχε κάθε ώρα του αγώνα από ένα τζελάκι , μια ενεργειακή μπάρα και 700 ml νερό και ισοτονικό. Τα περισσότερα από αυτά έπρεπε να τα κουβαλάω μαζί μου, καθώς η πρώτη μου συνάντηση με κάποιον δικό μου, που θα μπορούσε να μου φέρει πράγματα ήταν σε 7 ώρες από την εκκίνηση. Για τον λόγο αυτόν είχα μαζί μου γιλέκο τροφοδοσίας, 2 χ 500ml παγούρια φλασκιά, ζώνη για κινητό και τζελάκια, μπάρες και φακελάκια με ισοτονικά και μπατόν.
16)Με τι παπούτσια έτρεξες?
Έτρεξα με τα altra timp 5, τα οποία τα είχα δοκιμάσει μερικές εβδομάδες πριν και έμεινα πολύ ευχαριστημένος.
17)Πως σου φάνηκε η εκκίνηση? Πως ένιωθες εκείνη την ώρα? Από όσο γνωρίζω η εκκίνηση δίνεται και πολύ νωρίς το πρωί.
Η εκκίνηση γίνεται από το χωριό Δίον και είναι μαγευτική στιγμή για τον αγώνα . Είναι στις 6.00 το πρωί, την ώρα της ανατολής, και έχει ιδιαίτερη ομορφιά καθώς είναι όλοι οι αθλητές μαζεμένοι με πολύ ευχάριστο κλίμα. Την στιγμή της εκκίνησης ένιωθα προσμονή και ενθουσιασμό.
18)Πως σου βγήκε το τμήμα του αγώνα με την συνεχόμενη ανάβαση έως το οροπέδιο?
Το πρώτο κομμάτι του αγώνα, που είναι και η ανάβαση, βγήκε συντηρητικά και σχετικά καλά, διότι και η στρατηγική μου ήταν να διατηρήσω αντοχές για το δεύτερο κομμάτι του αγώνα. Έτσι, είχα στο μυαλό μου να τηρώ το πλάνο τροφοδοσίας μου καθώς και να μην ξεφεύγω στην καρδιοαναπνευστική ένταση και ας ένιωθα καλά. Σε αυτό το κομμάτι κατά την γνώμη μου, θέλει πειθαρχία στο πλάνο του αγώνα, καθώς ο αθλητής νιώθει καλά και είναι εύκολο να ανεβάσεις ένταση και σφυγμούς χωρίς να το καταλάβεις. Το ποιο δύσκολο κομμάτι της ανάβασης μου φάνηκε το κομμάτι πάνω από την πετρόστρουγγα μέχρι το οροπέδιο των μουσών, περνώντας από την σκούρτα, καθώς έχει έντονη υψομετρική διαφορά. Τα μπατόν είναι εξαιρετικά χρήσιμα σε αυτό το κομμάτι, καθώς σου επιτρέπουν να έχεις έναν σχετικό έλεγχο του ρυθμού σου και να μην ξεφεύγεις σε σφυγμούς.
19)Στο επόμενο κομμάτι της κατάβασης πως ένιωθες το σώμα σου? Τι σκεφτόσουν?
Τα πρώτα κομμάτι της κατάβασης ένιωθα πολύ καλά, μιας και είναι από τα ομορφότερα κομμάτια του αγώνα, και έχοντας κάνει καλή διαχείριση δυνάμεων , ένιωθα πολύ καλά, και για αυτό ανέβασα ρυθμό. Μέχρι τα πριόνια η κατάβαση, έγινε αρκετά ξεκούραστα και σε καλό ρυθμό, δίνοντάς μου την ψευδαίσθηση ότι έτσι θα τελείωνε και ο αγώνας. Το δυσκολότερο όμως κομμάτι του αγώνα ξεκινάει στο τελευταίο κομμάτι μέσα στο φαράγγι του Ενιπέα, όπου συναντάς τα τελευταία υψομετρικά που πρέπει να καλύψεις και έχει και έντονες κατηφόρες. Αυτό, σε συνδυασμό με την κούραση των προηγούμενων χιλιομέτρων, σου δίνει την αίσθηση ότι ‘εκεί ξεκινάει ο αγώνας’, μια φράση που την είχα ακούσει ξανά και ξανά να την λένε.
20)Ήσουν ευχαριστημένος από τους σταθμούς τροφοδοσίας και από τις προμήθειες που είχες μαζί σου?
Ήταν ένα κομμάτι που με άγχωνε, διότι σε έναν τέτοιο πολύωρο αγώνα η επαρκής τροφοδοσία, κυρίως σε νερό, είναι απαραίτητη για την ασφάλειά σου. Παρόλα αυτά, ήμουν υπερ. ευχαριστημένος από την οργάνωση και τους σταθμούς του αγώνα, οι οποίοι ήταν υπερ αρκετοί ακόμα και για τους αργούς αθλητές, όπως εγώ.
21)Πόσο κουρασμένος ένιωθες κατά την διάρκεια? Τι σε έκανε να συνεχίζεις?
Η αλήθεια είναι ότι στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα δεν ένιωσα παραπάνω κούραση από κούραση που έχω βιώσει σε άλλους αγώνες ή προπονήσεις, ήταν αρκετά διαχειρίσιμο. Παρόλα αυτά, τα τελευταία 5-8 χιλιόμετρα στο τέλος, η αίσθηση άλλαξε καθώς η μυοσκελετική κούραση έρχεται αρθριστικά και χρειάζεται να βρεις ψυχικά αποθέματα για να συνεχίσεις. Προσπαθώ πάντα να κάνω θετικές σκέψεις στην διάρκεια του αγώνα, και νομίζω ότι αυτό με κράτησε στα τελευταία χιλιόμετρα. Η σκέψη ότι πλησιάζεις στον τερματισμό και όλη αυτή η προσπάθεια και η ετοιμασία φτάνει στο τέλος της σου δίνει ένα αίσθημα ικανοποίησης.
22)Πως ένιωσες όταν έφτασες στον τερματισμό? Πως ήταν τα τελευταία χιλιόμετρα?
Τα τελευταία χιλιόμετρα έχουν πολύ έντονη μυοσκελετική κόπωση και είναι τα ποιο επίπονα του αγώνα. Εκεί δεν υπάρχει ιδιαίτερη στρατηγική ούτε ετοιμασία που μπορείς να κάνεις σε σωματικό επίπεδο, οπότε επιστρατεύεις όλα τα ψυχικά σου αποθέματα. Προσπαθείς να σκέφτεσαι θετικά και να συνεχίζεις . Ο τερματισμός είναι μια ιδιαίτερη στιγμή, καθώς γίνετε στο Λιτόχωρο, στο σημείο που ξεκινάν όλα και νιώθεις μια έντονη ανακούφιση και ικανοποίηση. Επίσης, την ώρα του τερματισμού, σκεπτόμενος τους χρόνους των πρώτων αθλητών, σε πιάνει ένα δέος ως προς τα όρια της ανθρώπινης φύσης σε επίπεδο φυσικής κατάστασης.
23)Είσαι ευχαριστημένος από την προσπάθεια και επίδοσή σου?
Είμαι πολύ ευχαριστημένος από την προσπάθεια και την επίδοσή μου, καταρχάς διότι δεν ένιωσα ότι θέτω σε κίνδυνο τον εαυτό μου και το σώμα μου. Όπως είπατε και εσείς, είμαστε ερασιτέχνες δρομείς, κάνουμε αυτό που αγαπάμε και έχει μεγάλη σημασία να γίνεται με ασφάλεια και με ευχαρίστηση, ώστε να μπορούμε να τερματίζουμε με υγεία και να έχουμε διάρκεια. Ο χρόνος μου ήταν 9 ώρες και 50 λεπτά και χάρηκα κυρίως γιατί εκεί υπολόγιζα να τερματίσω εξ αρχής.
24)Πως ήταν τα πόδια σου την επόμενη μέρα? Μετά από τόσο μεγάλη επιβάρυνση?
Παραδόξως, τα πόδια μου δεν ήταν όσο χάλια περίμενα. Είχα ένα έντονο πιάσιμο τετρακέφαλους και γαστροκνήμιο. Παρόλα αυτά, ένιωθα μια ενεργειακή κόπωση περισσότερο. Και για αυτό τον λόγο είναι σημαντικό να τονίσουμε την σημασία της αποκατάστασης μετά από έναν τέτοιο αγώνα, και αφορά τόσο την διατροφή όσο και τις προπονήσεις μας.
25)Τελευταία ερώτηση Χρυσόστομε. Θα τον ξαναέτρεχες?
Οι πρώτες μου σκέψεις μετά τον τερματισμό μου ήταν ότι μάλλον δεν θα τον ξανά τρέξω ποτέ. Μετά από λίγες ημέρες, άρχισα να μου έρχονται όλες οι εικόνες από την προετοιμασία και τον αγώνα, αφήνοντάς μου μια γλυκιά γεύση στο πίσω μέρος του μυαλού μου, και πλέον μετά από ένα μήνα, η σκέψη μου είναι ότι σίγουρα θέλω να ξανά δοκιμάσω κάτι αντίστοιχο.
Ευχαριστούμε Χρυσόστομε που μοιράστηκες μαζί μας την εμπειρία σου και σίγουρα μας μετέδωσες πολλές χρήσιμες πλήροφορίες! Σου ευχόμαστε να είσαι πάντα γερός και καλούς τερματισμούς σε πολλούς ακόμα αγώνες.
Λιγά ακόμα λόγια
Ο τερματισμός σε έναν μεγάλο αγώνα σαν και αυτόν σίγουρα αποτελεί «παράσημο» για έναν ερασιτέχνη δρομέα ο οποίος προσπαθεί να συνδυάσει επαγγελματικές-οικογενειακές-κοινωνικές υποχρεώσεις με την αγάπη του για τον αθλητισμό και το τρέξιμο. Είναι ένας αγώνας ο οποίος σου αποδεικνύει ότι όταν βάζεις τον κόπο (προπόνηση) οι κόποι σου ανταμείβονται.
Η απαιτητική φύση του, απαιτεί από τον αθλητή να ακολουθά ένα πειθαρχημένο πρόγραμμα προπόνησης για να τερματίζει με υγεία. Πρέπει να σεβόμαστε τον αγώνα και την διαδικασία της προετοιμασίας μας μέχρι την εκκίνηση. Αυτή είναι που μας καθιστά ικανούς να τερματίσουμε έναν τέτοιο αγώνα. Τουλάχιστον για εμάς τους ερασιτέχνες δρομείς, να επιλέγουμε αγώνες ανάλογα του επιπέδου μας. Το επίπεδό μας είναι ανάλογο της προετοιμασίας μας. Αυτό που λέμε στο Workout Intelligence είναι να μπορούμε την Δευτέρα να πάμε στην δουλειά μας και την Τετάρτη προπόνηση. Η αποφυγή τραυματισμών μέσω ενός σωστού πλάνου προετοιμασίας και μέσω της κατάλληλης επιλογής αγώνων μας καθιστά ικανούς να συνεχίσουμε να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.
Καλούς τερματισμούς!
Από την ομάδα του Workout Intellligence
Για περισσότερα άρθρα πάνω σε θέματα τρεξίματος και γυμναστικής, μπορείτε να επισκεφτείτε το blog μας workoutintelligence.com/fitness-ygeia-apodosi-b
Δες το γυμναστήριο improve fitness studio εδώ
Comments