Λόγω της αυξημένης συχνότητας εμφάνισης τέτοιου είδους τραυματισμών (ειδικά σε άτομα με πολύωρη χρήση υπολογιστή λόγω εργασιακών υποχρεώσεων) αποφασίσαμε να ανεβάσουμε την συγκεκριμένη εργασία. Η οποία πραγματοποιήθηκε κατά της μεταπτυχιακές σπουδές μας. Υπεύθυνος πάντα για την διάγνωση και θεραπεία οποιασδήποτε πάθησης είναι αποκλειστικά ο θεράπων ιατρός. Στην προκείμενη περίπτωση ο ορθοπεδικός. Το παρόν άρθρο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Σε περίπτωση που εμφανίζεται συμπτώματα θα ήταν χρήσιμο να επικοινωνήσετε με τον ιατρό σας.
Η άρθρωση του αγκώνα υφίσταται συχνά κακώσεις σε αθλήματα, όπως η αντισφαίριση, η άρση βαρών, η ενόργανη γυμναστική, οι ρίψεις, η χειροσφαίριση, υδατοσφαίριση, γκολφ, ποδηλασία , baseball, rugby και οφείλονται κυρίως σε υπερχρησία ή τραυματικά αίτια.
Δείτε την ιστοσελίδα μας
Η έξω και έσω επικονδυλίτιδες αποτελούν τα συχνότερα σύνδρομα στην περιοχή του αγκώνα από υπέρχρηση και οφείλονται σε μικρορρήξεις της κοινής έκφυσης των εκτεινόντων ή των καμπτήρων του καρπού και των δακτύλων και σε λειτουργική ανεπάρκεια των μυϊκών στοιχείων.
Υπολογίζεται ότι η επιβάρυνση που υφίσταται ο αγκώνας σε έκκεντρα κτυπήματα (δηλαδή κατά την επιβράδυνση του χεριού μετά από μία ρίψη), φθάνει στο διπλάσιο του βάρους του σώματος του αθλητή (Chandler, 1995).
Τι γνωρίζουμε για την έσω επικονδυλίτιδα
Η επικονδυλοπάθεια του έσω κονδύλου του αγκώνα, αποτελεί κάκωση από υπέρχρηση, παρατηρούμενη στην έκφυση του καμπτήρα, στην περιοχή του πρόσθιου έσω επικόνδυλου του βραχιονίου. Είναι η συχνότερη αιτία πόνου στην έσω πλευρά του αγκώνα.
Η έσω επικονδυλίτιδα του αγκώνα παρατηρείται σπανιότερα από την έξω, (μέση συχνότητα 5:1 υπέρ της έξω). Οφείλεται σε υπερχρησία των καμπτήρων (στρογγύλου πρηνιστού, κερκιδικού καμπτήρα του καρπού, ωλενίου καμπτήρα του καρπού, μακρού παλαμικού).
Ποιος είναι ο μηχανισμός κάκωσης?
Η πάθηση οφείλεται στην επανειλημμένη χρήση των καμπτήρων –πρηνιστών μυών, ιδιαίτερα με δυνάμεις βλαισότητας (που τείνουν να στρίψουν προς τα μέσα την παλάμη) στον έσω επικόνδυλο. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν μετά από κάποιο οξύ τραυματισμό. Αθλητικές δραστηριότητες που μπορεί να οδηγήσουν σε αυτήν είναι επαναλαμβανόμενες κινήσεις υπτιασμού και πρηνισμού, περιστροφικές κινήσεις σε αθλήματα, έλλειψη επαρκούς τεχνικής.
Η έσω επικονδυλίτιδα συνδέεται με αθλήματα που χαρακτηρίζονται από βίαιη σύσπαση των καμπτήρων, όπως η αντισφαίριση, το βόλεϊ, η αναρρίχηση ο ακοντισμός και το γκολφ. Ιδιαίτερα στην αντισφαίριση, οφείλεται στις επαναλαμβανόμενες βολές (σερβίς) και στα κτυπήματα ‘‘forehand’’ και ‘‘overhead’’(επάνω από την κεφαλή) και παρατηρείται συχνότερα μεταξύ των αθλητών που δίνουν στην μπάλα υψηλή γωνιακή ταχύτητα, με αποτέλεσμα τον βίαιο πρηνισμό και την καταπόνηση της έκφυσης του στρογγύλου πρηνιστού.
Κλινική εικόνα έσω επικονδυλίτιδας
Τα συμπτώματα είναι παρόμοια με εκείνα της έξω επικονδυλίτιδας και συνίσταται σε ευαισθησία και πόνο στην έσω επιφάνεια του αγκώνα και συγκεκριμένα στην περιοχή του έσω επικονδύλου και της έκφυσης των καμπτήρων. Από την κλινική εξέταση διαπιστώνεται ευαισθησία κατά την άσκηση πίεσης στον έσω επικόνδυλο και στην έκφυση των καμπτήρων μυών. Τα συμπτώματα αναπαράγονται κατά την παθητική έκταση του καρπού (κίνηση της παλάμης πίσω από τον πήηχη) η την ενεργητική κάμψη του καρπού, υπό αντίσταση με τον αγκώνα σε έκταση.
Μπορεί να υπάρχει ιστορικό οξείας κάκωσης, ενώ το 50% των ασθενών παραπονείται για περιστασιακή ή συνεχή αιμωδία (πρήξιμο) ή/και αίσθημα νυγμών (τσιμπήματος), συμπτωματολογία που αντανακλά στο 4ο και 5ο δάκτυλο, ένδειξη προσβολής του ωλένιου νεύρου.
Πως γίνεται η διάγνωση? (υπεύθυνος της οποίας είναι πάντα ο θεράπων ιατρός)
Η ωλένιος νευρίτιδα συνυπάρχει συχνά με την έσω επικονδυλοπάθεια. Το 60% περίπου των αθλητών που υφίστανται χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπισή της παρουσιάζει συμπτώματα και κλινικά σημεία ωλενίου νευρίτιδας ή νευροαπραξίας του ωλενίου νεύρου.
Το σημείο Tinel, που συνίσταται σε πρόκληση παραισθησίας, αισθήματος νυγμών και πόνου στην περιοχή κατανομής του ωλενίου, μετά από πλήξη του νεύρου αντίστοιχα προς την ωλένιο αύλακα του αγκώνα, είναι συνήθως θετικό στις περιπτώσεις αυτές.
Η διάγνωση ενισχύεται από τις απλές ακτινογραφίες, τη μαγνητική τομογραφία, καθώς και από το ηλεκτρομυογράφημα. Συνήθως ένας έμπειρος ιατρός θα κάνει την διάγνωση κατευθείαν από τα συμπτώματα σε συγκεκριμένες κινήσεις.
Αντιμετώπιση της έσω επικονδυλίτιδας
Η θεραπεία είναι συντηρητική και συνίσταται σε ανάρτηση του άνω άκρου (με χρήση ειδικού νάρθηκα), περιορισμό της δραστηριότητας, ψυχρά επιθέματα και αντιφλεγμονώδη. Εάν τα ενοχλήματα επιμένουν εφαρμόζεται ακινητοποίηση με ΒΠΚ νάρθηκα, με τον αγκώνα σε κάμψη 90ο , το αντιβράχιο σε μέση θέση και την πηχεοκαρπική σε ελαφρά κάμψη και ωλένιο απόκλιση, για διάστημα 4 περίπου εβδομάδων. Στον αθλητή συνίσταται η αφαίρεση του νάρθηκα 2 έως 3 φορές την ημέρα και η εκτέλεση ήπιων παθητικών και ενεργητικών κινήσεων του αγκώνα, πρηνισμού του αντιβραχίου και κάμψης του καρπού.
Πως μπορεί να επιτευχθεί πρόληψη?
Η πρόληψη αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ασφαλή επάνοδο σε αθλητική δραστηριότητα και την αποφυγή πρόκλησης νέων κακώσεων και στηρίζεται στα εξής:
Αποκατάσταση της κινητικότητας του αγκώνα και της ισχύος των μυών της άρθρωσης. Με διατατικές ασκήσεις και ασκήσεις ενδυνάμωσης των μυών της λαβής.
Χρησιμοποίηση μηχανικών βοηθημάτων, όπως ο ειδικός ανελαστικός νάρθηκας υποστήριξης του αγκώνα. Ο οποίος βοηθάει στην αλλαγή φοράς των δυνάμεων που παράγει ο μυς στον τένοντα.
Βελτίωση του επιπέδου τεχνικής του αθλητή. Η κακή τεχνική μπορεί να επιβαρύνει ανορθόδοξα κάποιο σημείο. Με την διόρθωση της τεχνικής πριν επέλθει τραυματισμός, ο αθλητής μπορεί να γλιτώσει σημαντική ταλαιπωρία.
Τροποποίηση εξαρτημάτων, όπως π.χ. η ρακέτα στην αντισφαίριση. Το ακατάλληλο μέγεθος μπορεί να αποτελέσει εκλυτική αιτία.
Καλή προθέρμανση πριν την προπόνηση. Παρότι μικρή μυϊκή ομάδα δεν θα πρέπει να παραλείπεται. (δείτε το σχετικό άρθρο μας Προθέρμανση πριν την προπόνηση. Τι πρέπει να περιέχει?)
Αποφυγή επιλογής πολλών ασκήσεων που επιβαρύνουν την περιοχή. Για παράδειγμα οι προβολές με βαράκια στα χέρια μπορούν να αντικατασταθούν με κράτημα ενός βάρους μπροστά από το στήθος.
Ποιες είναι οι βασικές θεραπευτικές προσεγγίσεις?
Οι θεραπευτικές ασκήσεις κατά το χρόνιο στάδιο περιλαμβάνουν δραστηριότητες όπως:
Ενδυνάμωση:
το κράτημα και σφίξιμο μικρής μπάλας αφρολέξ
απαγωγή –προσαγωγή δαχύλων με αντίσταση από λαστιχάκια
άνοιγμα-κλείσιμο βρύσης
κλείδωμα-ξεκλείδωμα πόρτας
βίδωμα-ξεβίδωμα με κατσαβίδι
ωλένια-κερκιδική απόκλιση της πηχεοκαρπικής κρατώντας μακριά ράβδο
παλαμιαία κάμψη των δακτύλων με αντίσταση από λάστιχο
από τετραποδική στάση, μεταφορά του σωματικού βάρους στις παλάμες
ελεύθερη κολύμβηση κρατώντας ειδικούς δίσκους στις παλάμες
Διατάσεις:
Τράβηγμα της παλάμης πίσω από τον πήχη για 20-30 δευτερόλεπτα
Τράβηγμα της παλάμης κοντά στον πήχη για 20-30 δευτερόλεπτα
Φαρμακολογική (αμφίβολη η επίδραση):
Αντιφλεγμονώδη
PRP ενέσεις (Platelet-rich plasma)
Χειρουργική:
Η αντιμετώπιση της έσω επικονδυλίτιδας σπάνια απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Στην περίπτωση αυτή, γίνεται ανοιχτή εκτομή των τραυματισμένων ιστών των μυών και τενόντων. Με στόχο να καθαριστούν οι τραυματισμένοι ιστοί ή να γίνει συρραφή τυχών ρήξεων αν υπάρχει η δυνατότητα.
Ευχαριστούμε για τον χρόνο σας
Από την ομάδα του Workout Intelligence
Για περισσότερα άρθρα πάνω σε θέματα γυμναστικής, μπορείτε να επισκεφτείτε το blog μας workoutintelligence.com/fitness-ygeia-apodosi-blog
Βιβλιογραφία
Batt M.E. (1993). Golfing injuries. An overview. Sports Med. 16(1): 64-71
Chandler T.J. (1995). Exercise training for tennis. Clin Sports Med. 14(1): 33-46.
Dlabach J.A., Champ L., Baker Jr. (2001). Lateral and medial epicondylitis in the overhead athlete.
Ellenbecker T.S. (1995). Rehabilitation of shoulder and elbow in tennis players. Clin Sports Med. 14(1): 87-108.
Field L.D. & Altchek D.W. (1995). Elbow injuries. Clin Sports Med. 14(1): 59-78.
Fritz RC & Brody GA. (1995). MR imaging of the wrist & elbow. Clin Sports Med. 14(2):315-52.
Giangarra CE, Conroy B, Jobe FW. (1993). Electromyographic and cinematographic analysis of the elbow function in tennis players, using single and double- handed backhand strokes. Am J Sports Med. 21: 394-9.
Hatze H. (1992). The effectineness of grip bands in reducing racquet vibration transfer and slipping. Med Sci Sports Exerc. 24: 226-32.
Henning E.M., Rosenbaum D., Milani T.L. (1992). Transfer of tennis racquet vibrations onto the human forearm. Med Sci Sports Exerc. 24: 1134-40.
Kisner C., Colby L.A. (2003). Θεραπευτικές Ασκήσεις- Βασικές Αρχές και τεχνικές. Ιατρικές Εκδόσεις Σιώκης.
Leach R.E. & Miller J.K. (1987). Lateral and medial epicondylitis of the elbow. Clin Sports Med. 6(1): 259-72.
Morris M, Jobe FW, Perry J. (1989). EMG analysis of elbow function in tennis players. Am J Sports Med. 17: 241-7.
Nirschl R.P. (1992) Elbow tedinosis/ tennis elbow. Clin Sports Med. 11(4): 851-69.
Nirschl R.P. (1994). Lateral & medial epicondylitis. Master techniques in Orthopaedic Surgery. 129-48.
Tschantz P & Meine J. (1993). Epitrochleite. Causes, diagnostic, modalities therapeutiques. Z Unfallchir Versicherunsmed. 86(3): 145-8.
Thomas D.R., Plancher K.D., Hawkins R.J. (1995). Prevention and rehabilitation of overuse injuries of the elbow. Clin Sports Med. 14(2): 459-77.
Wilk K.E., Arrigo C., Andrews J.R. (1993). Rehabilitation of the Elbow in the Throwing Athlete. Journal of Orthopaedic & Sports Physical Therapy.
Αμπατζίδης Γ.Ι. (1998). Αθλητικές κακώσεις . University Studio Press.
Κοτζαηλίας Δ.Α. (2011). – Φυσικοθεραπεία σε παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, University Studio Press.
Comments